Twórczość literacka gminy Horodło

Kazimierz Jan Dejer urodził się 5.02.1955 r. w Hrebennem, gm. Horodło.

W rodzinnej miejscowości, w której zamieszkuje do dziś, uczęszczał do Szkoły Podstawowej, którą ukończył w roku 1970. Świadectwo dojrzałości uzyskał w roku 1974, kończąc naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Horodle.

Po 12 latach od ukończenia Szkoły Podstawowej w Hrebennem powrócił w jej progi jako nauczyciel języka polskiego, gdzie po upływie kilku lat pracy został dyrektorem tej placówki.

Studia wyższe zawodowe (UMCS Lublin, Wydział Humanistyczny – Polonistyka) ukończył w trakcie pracy zawodowej. Ostatnie lata zawodowe przepracował w Gimnazjum Publicznym, im. Królowej Jadwigi w Horodle, skąd w roku 2004, odszedł na emeryturę.

Debiutował w prasie nauczycielskiej, w roku 1978 tekstem , pt. „Uskrzydlone marzenia”wyróżnionym w konkursie „Wszystkie Barwy Współczesności”.

Utwory Kazimierz Jana Dejera publikowane były w następujących czasopismach: „Kresy Literackie”, „Przegląd Kresowy”, „Głos Chełma”, „Twórczość Ludowa” „Biuletyn Towarzystwa Regionalnego Hrubieszowskiego” oraz w zamojskim almanachu literackim „Napisać swój świat”.

Wiele tekstów poety można znaleźć w tomikach Klubu Literackiego Ziemi Hrubieszowskiej.

Wiersze o tematyce wołyńskiej były kilkakrotnie nagradzane w konkursie „U progu Kresów” organizowanym przez Środowisko Rodzin Kresowych w Chełmie.

Do chwili obecnej wydane zostały następujące pozycje poetyckie i pisarskie:

Tomik Wiersze wydanie prywatne, Łódź 1976;

Tomik Uskrzydlone marzenia, Zamość 2012;

Poemat horodelski, Hrebenne – Horodło, 2013; (poemat powstał dla uczczenia 600-lecia podpisania porozumienia pomiędzy Polską a Litwą (1413) zwanego Unią Horodelską).

Apostołka wiary prawdy i wiedzy. Biografia założycielki i wieloletniej dyrektorki Liceum Ogólnokształcącego w Horodle, Horodło 2016;

Tomik Słowa serdeczne, Lublin Hrebenne 2017;

Spod pióra Kazimierz Jana Dejera wyszło wiele utworów okazjonalnych, m. in. scenariusze o tematyce historycznej: Zjazd Wielki Horodelski , Wizyta królowej Jadwigi;obrzędowej: Herody, Kresowe wesele, Kiszenie kapusty, Pierzaki, oraz satyrycznej: W pubie, U wróżki, U ginekologa, Gra wstępna, Poszukiwanie parkingu.

K. J. Dejer jest także autorem wielu piosenek okazjonalnych, które wykonuje Zespół Śpiewaczy „Nadbużanie” z Horodła oraz monologów, które wygłasza wykreowana przez poetę Lodzia Małomówna (Teresa Lichnowska ze Strzyżowa).

Niektóre piosenki oraz teksty satyryczne i kabaretowe autorstwa K. J. Dejera wykonywane są przez członków horodelskiego Klubu Seniora, nad którym poeta sprawuje opiekę instruktorską.

Plany wydawnicze na najbliższe lata:

Zakończenie prac redakcyjnych albumu o roboczym tytule Ziemia horodelska w poezji i fotografii i oddanie go do druku.

Wydanie tomiku wierszy dla dzieci oraz zgromadzenie i wydanie wszystkich utworów okazjonalnych (scenariusze, teksty satyryczne i kabaretowe oraz piosenki).

Poetycki życiorys K. J. Dejera:

urodziłem się w krainie

gdzie krajobraz utkano z poezji

moje miejsce na ziemi

obdarowałem miłością większą

niż ciekawość świata całego

kolejne kalendarze

zdarzeniami losu wpisują się w mój życiorys

a ja tkwię niezmiennie w tej ziemi nadbużańskiej

pszenicznej

która jest moją Ziemią Obiecaną

na wczoraj

na dzisiaj

na jutro

i na wieczność całą

Więcej tekstów poety na stronie: https://kajadej.worpress.com

Wiera Kucharska i jej twórczy dorobek.

Pani Wiera Kucharska urodziła się 25 października 1932 r. we wsi Kodeniec na Podlasiu, w rodzinie chłopskiej. Szkołę podstawową ukończyła w rodzinnej wsi, a Liceum Pedagogiczne w Lublinie w 1953 r. jako wykwalifikowany nauczyciel ( licea pedagogiczne wszechstronnie przygotowywały absolwentów do pracy w szkole, gruntownie pod względem metodycznym ) pracowała w Horodyszczu ( tam trafiła z nakazem pracy ) , Oleśnicy, Hrubieszowie, w latach 1957-1979 w szkole podstawowej w Hrebennem, a w latach 1979-1984 w szkole podstawowej w Horodle. Po przejściu na emeryturę w 1984 roku, jeszcze przez 5 lat zatrudniona była na połowie etatu. W czasie swojej pracy zawodowej opiekowała się harcerstwem. W 1975 roku ukończyła zaocznie filologię rosyjską w Studium Nauczycielskim, a następnie uzyskała wykształcenie równoważne wyższym studiom zawodowym. W 1980 r. ukończyła studium przedmiotowo- metodyczne w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Lublinie. Ukończyła też kurs logopedyczny i kurs języka rosyjskiego w Leningradzie. Odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Zasługi ZHP.

Od wielu lat pani Wiera zajmowała się twórczością literacką, a zainteresowania te wywodziły się z dzieciństwa. Życie Jej nie oszczędzało, pochowała dwóch synów ( 31 i 42 lata ) oraz męża, Jak sama mówiła w trudnych i bolesnych chwilach " uciekała w poezję ". Od 1990 roku była członkiem Klubu Literackiego Ziemi Hrubieszowskiej. Zadebiutowała w 1988r. wierszami umieszczonymi w Biuletynie Towarzystwa Hrubieszowskiego, wydanym z okazji sesji popularno- naukowej, poświęconej 575 rocznicy Unii Horodelskiej.w swoim dorobku twórczym posiada następujące tomiki indywidualne:( pierwsze trzy wydane przez Nauczycielski Klub Literacki w Zamościu )

Rozmowy z ciszą - 1996 r.

Odmłodzenie czasu -1996 r.

Ocalenie pamięci - 1997 r.

Mowa wieków- w 585 rocznicę Unii Horodelskiej- wydawca Urząd Gminy w Horodle – 1998 r.

Myśli o książce – wydawca Hrubieszowski Dom Kultury – 1998 r.

Wśród dzieci – Horodło 1998 r.

Dziecinada – Horodło 1999 r.

Groch z kapustą – Horodło 1999 r.

Szukamy ziarenek miłości – na 600 lecie Hrubieszowa – 1999 r.

Nuta z tej ziemi – na 600 lecie Hrubieszowa – 2000 r.

oraz wydania broszurkowe "Uroki zimy"-2006,"Stół w gali milenijnej i karnawałowo","Na 10 -lecie GOK-u w Horodle",Ścieżką pamięci "-z okazji 140 rocznicy usypania Kopca Unii Horodelskiej – 2001,"Pieśniowiersze"- z okazji 25 lecia Zespołu Śpiewaczego w Kopyłowie -2003,"60 -lecie LO w Horodle"-2004, "Ciekawy mały świat"-2006. Jej nazwisko znajduje się w leksykonie - "Pisarze Współcześni Regionu Lubelskiego", opracowanym przez Jana Smolarza. O tym, że wiersze Pani Wiery są niebanalne i posiadają walory artystyczne, świadczy fakt, że znalazły się w almanachach: " Napisać swój świat " - Zamość 1993 r., " Ziarno wiecznej nadziei " - Lublin 1994 r., " Bukiet znad Wąglanki " - Wąglany- 1995 r. Poza tym Jej utwory zamieszczone zostały w zbiorach takich jak: antologia prozy ludowej zamojszczyzny-" Drzewo życia": -Lublin – 1997r., "Wrzeciono 98" - Stalowa Wola- 1998 r., antologia współczesnej poezji Nauczycielskiego Klubu Literackiego " Przymierze słowa" - Zamość 1998 r., w zeszytach Klubu Literackiego Ziemi Hrubieszowskiej nr 1 – 1991r., nr 2-3 – 1992 r., nr 4 – 1995 r., nr 5 -1996 r i nr 6 – 1997 r.

Wiersze Pani Wiery drukowane były też w Dzienniku Wschodnim -1997 r., Kronice Tygodnia _ 1997 r., chełmskim czasopiśmie ProPartia -1993 r., Twórczości Ludowej – 1991 r., Zamojskim Kwartalniku Kulturalnym – 1993 r., a czytane przez Nią na antenie Radia Lublin i TVP.

W domowym archiwum miała utwory pisane prozą, limeryki, satyry, fraszki i teksty piosenek. Pani Wiera Kucharska otrzymała wiele nagród i wyróżnień za udział w konkursach m.in.w :

Ogólnopolskich Konkursach Poetyckich " U progu Kresów " w Chełmie w latach: 1989,1991,1992,1993,1994,1997,1998,1999,2002,2004.

Konkursach Poetyckich im. Ewy Szelburg-Zarembiny w latach: 1988, 1989, 1990, 1991. 1992, 1994 i 1995.

Konkursie Poetyckim " Gody Pańskie" - Chełm 1997

Boże Narodzenie w sztuce- Hrubieszów- 1996 r.

Konkursach Poetyckich im. Stanisława Buczyńskiego w latach 1991, 2001, 2003.

Konkursie Poezji i Prozy Religijnej – Zamość- 1993

Międzynarodowym Konkursie Poezji " Szukamy talentów wsi "- Opoczno – 1995 r.

Międzynarodowym Konkursie Poezji- III Mistrzostwa Polski w poezji " Szukamy talentów wsi"- Białaczów- 2005 r. za który otrzymała I nagrodę Ministra Rolnictwa.

Jak napisała Pani Maria Duławska w posłowiu do tomiku Rozmowy z ciszą, : " Urok wierszy Pani Wiery tkwi w ich słowie prostym i czystym jak źródlana woda, gdyż wyszły spod ręki, która nie poddała się deformacji mody. Zachowała i wiernie strzegła tradycji kultury regionu, utrwalając historię i otaczający świat w udanej formie lirycznej". Pani Wiera odeszła 2 lipca 2006 r. Była osobą wrażliwą, szczerą i przyjaźnie nastawioną do ludzi, w każdym człowieku doszukiwała się pozytywnych cech, bardzo skromną , zawsze i wszędzie ustępowała miejsca innym, sama pozostając w cieniu. Przede wszystkim była bezinteresowna, nigdy nie zabiegała o sławę, ani o żadne profity. Przy swojej skromnej emeryturze wspomagała finansowo Fundację Sztuki na rzecz " Integracji" w Warszawie. O takich postaciach nie można zapomnieć - jest ich tak mało.

Stanisława Jeżyna - poetka ziemi horodelskiej i hrubieszowskiej ( ur. w 1936 r. w Kopyłowie), nauczycielka, animatorka kultury, opublikowała pięć tomików autorskich : W sercu słońca (Lublin 1998),Z pochylonym czołem(Horodło 2005), Zatrzymane echo (Lublin 2005),Pajęczyna czasu (Lublin 2006). Zapach zmierzchu ( Lublin – Horodło 2012).

Uprawiała głównie lirykę osobistą,a oprócz tego odwołuje się do tradycji regionalnej i przypomina szczytne przejawy patriotyzmu polskiego. W prezentowanych zbiorkach sięga do stałych tematów,motywów i symboli swojej twórczości. Wprowadza przy tym do budowanego świata lirycznego jeszcze więcej kolorytu lokalnego i w większym stopniu przedstawione treści żywiołem refleksji.

Kazimierz Juszczuk urodził się 25 sierpnia 1932 r. we wsi Łuszków, gmina Horodło, powiat Hrubieszów, województwo lubelskie. W roku 1939 mając 7 lat , rozpocząłem naukę w Szkole Podstawowej w rodzinnej wiosce. Barbarzyński najazd na Polskę przez Hitlerowskich Nazistów oraz Rosjan przerwał edukację poety na cały okres niewypowiedzianej wojny. W lipcu 1944 roku po wcześniejszym wyzwoleniu wschodnich ziem polskich podjął intensywną naukę. Pięć klas Szkoły Podstawowej ukończył w Łuszkowie, szóstą i siódmą klasę w przyśpieszonym trybie w Hrubieszowie. Technikum Samochodowe ukończył w Gliwicach. W roku 1965 wyjechał do Kanady zaproszony przez najstarszego brata Władysława, żołnierza Drugiego Korpusu Armii Andersa. Wiersze sporadycznie pisałem od lat młodzieńczych. W Kanadzie z tęsknoty za Ojczyznę, zaczął publikować swoje utwory w tygodniku ukazującym się w Stanach zjednoczonych w STIVENS POINT w Gwieździe Polarnej ". Po dziesięciu latach pobytu, powróciłem do ojczyzny osiedlając się w Łodzi. Od 2001 roku mieszkam w Horodle. Tu powstało kilka tomików poezji są to: "Myśli Skupione",- 1999 r. i " Ojczyzna Najjaśniejszego Słońca"- 1999r., wydane w Łodzi oraz "Pasja"-2004r. " Refleksje ..."-2004r. i " W Osnowie Ciszy" -2005r., " W ogrodzie gwiezdnych przestworzy "i „ Tobie Śpiewam" - 2006r. wydane nakładem Gminnego Ośrodka Kultury .